مسعود شهبازی؛ امین کرایی؛ ناهید کیانیجم
دوره 4، شماره 2 ، اسفند 1396، ، صفحه 29-42
چکیده
سازگاری زناشویی از مهمترین شاخصهای کیفیت رابطه زناشویی است. پژوهشهای متعددی به نقش استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی وضعیت زناشویی زوجین پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ابعاد استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان متأهل بود. نمونهای شامل 324 زن متأهل ...
بیشتر
سازگاری زناشویی از مهمترین شاخصهای کیفیت رابطه زناشویی است. پژوهشهای متعددی به نقش استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی وضعیت زناشویی زوجین پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش ابعاد استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی در پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان متأهل بود. نمونهای شامل 324 زن متأهل (150زن ناسازگار و 174 زن سازگار) در پژوهش حاضر شرکت داشتند. از شرکتکنندگان درخواست شد پرسشنامه استانداردهای روابط خاص (ISRS) و مقیاس اِسناد ارتباطی (RAM) را تکمیل کنند. نتایج بهدست آمده، فرضیه پژوهش مبنی بر پیشبینی سازگاری و ناسازگاری زناشویی زنان بر اساس استانداردهای زناشویی (مرزهای شخصی، پیامد کنترل و سرمایهگذاری ابزاری و عاطفی) و اِسنادهای ارتباطی (جایگاه مهار، ثبات و پایداری، عمومیت، قصد و نیت، انگیزه و سرزنش) را تأیید کرد. همچنین، نتایج تحلیل تمیز با روش گامبهگام نشان داد که متغیرهای اِسناد انگیزه، استاندارد سرمایهگذاری عاطفی و اِسناد جایگاه مهار، قویترین پیشبینهای سازگاری و ناسازگاری روابط زناشویی هستند. بر اساس یافتههای بهدست آمده میتوان نتیجه گرفت که استانداردهای زناشویی و اِسنادهای ارتباطی نقش مهمی در سازگاری زناشویی زنان دارد.